AFgelopen zaterdag hebben wij de premiere van “De erfenis van Tante Bella” beleefd. Zowel de spelers als het publiek waren enthouaist.
Dat blijkt ook uit de recensie.
Regisseur Van Eekelen laat spelers stralen
zondag 8 april 2018 |Martien van Rijt
Hilarische scènes
En het ging van start! Het bespreken van de plannen bleek een leuke opener te zijn. Met een beetje voorstellingsvermogen, leidde dat al tot mooie fantasiebeelden die het publiek deden gniffelen. Die openingsscène werd meteen gebruikt om de spelers aan het publiek voor te stellen, want de een na de ander kwam de salon binnengewandeld. Het leek met de klandizie wel goed te zitten!
Al snel werd duidelijk dat de tweeling, gespeeld door Pieter Manders en Geert van Nunen, plannen hadden met de door hen geërfde beautysalon: opknappen en verkopen. Ze waren het er al snel over eens dat de salon wel door moest draaien, want een salon met klandizie, zou beter verkopen dan eentje zonder. Probleem was, u raadt het al, dat er geen personeel was. Tante Bella werkte alleen en dat betekende dat alle werkzaamheden vanaf nu ook door Berend en Albert zouden moeten verricht.
Gelukkig kwam al snel Suzan Beenstra (Wendy de Wit) op de proppen. Zij bleek een nieuwe stagiaire te zijn, recht uit de schoolbanken. Slechts voorzien van theoretische kennis, werd ze de vraagbaak van de tweeling. De onzekere stagiaire kreeg daarmee een stageplek ‘om van te dromen…’ alles moest direct in de praktijk gebracht worden, waarbij de tweeling deed alsof ze al jaren dienden in de salon.
Dat leverde hilarische scènes op. Een pedicure met een slijptol, een hot stone-massage met klinkers uit de voortuin en een dakleerbrander voor de juiste temperatuur, een modderbad met zand uit de voortuin, waarin de kat van de betweterige Neeltje Bakker (Johanna Hoonings) – die zelf in dat modderbad terechtkwam – altijd haar behoefte deed.
Plat Hellimonds
Kakmadam mevrouw Van Dreuten (Margareth Reijnders) stond in eerste instantie wat afstandelijk tegenover de mannelijke uitbaters, maar zij werd lyrisch na enkele behandelingen. Wat die tot gevolg hadden, zag alleen het publiek. Dora Veendijk (Diana Daelmans) liet op z’n ‘plat Hellimonds’ al snel merken dat ze een oogje had op Berend. De op geld én seks beluste jonge vrouw zag in de ‘snuggere helft’ van de tweeling een gewillige prooi en wilde met het aan laten meten van een bikinilijn haar slag slaan.
Greet Ruiters (Ineke Spackler) was een onbezorgde vrouw, die van niets een probleem maakte. Zij zag ook de rare taferelen in de salon, maar wist wel buiten schot te blijven. Haar zou niets overkomen!
Voldoende problemen voor een leuke klucht? Eigenlijk wel, maar daar kwam ook nog het onbekende nichtje Wiepie Dijkstra (Marina van den Munckhof) op de proppen. Dit in Canada wonende familielid bleek een bedreiging voor de tweeling. Immers de erfenis was in gevaar! De met zwaar Canadees accent sprekende nicht was inderdaad op haar deel van de erfenis uit en met man en macht probeerde de tweeling haar ervan te overtuigen dat tante Bella nog in leven was. Dat Albert als tante Bella zijn/haar opwachting moest maken, bracht nog meer hilariteit.
De onzekere en overdreven zenuwachtige lachende notaris Bastiaan Nikkelvest (Ralf Spackler) deed diverse pogingen om de familie bij elkaar te krijgen om zo de laatste wil van tante Bella voor te kunnen lezen.
William van der Heijden
En dan was er nog William van der Heijden. Jaren was hij regisseur bij het toneelgezelschap, maar nu deed hij mee als speler. En hoe! Hij was de overduidelijk homoseksuele Leo Koolstronk, die de kleurtjes uitzocht waarmee de beautysalon van een fris uiterlijk voorzien zou worden. Dat hij stiekem ook op zoek was naar mannen met gelijke geaardheid, was al snel duidelijk. Van der Heijden kwam maar vijf keer op de bühne, maar zijn spel was geweldig en menigeen zal hem ook in gedachten houden na het zien van het stuk. Het mooiste compliment dat hij kon krijgen, heeft hij zelf niet gehoord: bij het naar huis gaan, zei zijn dochtertje buiten: “Maar die homo…, dat was níet mijn vader!”
Om alleen Van der Heijden te complimenteren met zijn geweldige spel, zou de andere spelers tekort doen. Zoals gesteld, waren alle spelers in topvorm!
Regisseur Van Eekelen had duidelijk kijk op zijn ploeg, want de rollen waren subliem toebedeeld. Alle spelers konden stralen en dat maakte, samen met een geweldig decor, perfecte rekwisieten, grime en prima ondersteunend geluid en licht, dat het stuk ‘De erfenis van tante Bella’ bijgeschreven kan worden als hoogtepunt op de lange lijst mooie toneelstukken die dit Zeilbergs toneelgezelschap rijk is. Een aanrader dus!
Gezien op: 7 april 2018 Plaats: Den Draai, Zeilberg
Overige uitvoeringen:
– zondag 15 april in het Gerardushuis, Walsberg;
– zaterdag 21 april in het Parochiehuis, Bakel;
– zondag 22 april in het Cultuur Centrum Martien van Doorne, Deurne
– zaterdag 28 april opnieuw in Den Draai in Zeilberg.